Veranderingen en een Weekend Kumasi

Lieve Allemaal!

Hoe gaat het in Nederland met de hitte? Ik hoop dat jullie het allemaal nog kunnen uithouden daar?! Is er met Koninginnendag veel verkocht en een beetje geld verdient?

Afgelopen week was weer anders dan altijd,elke dag is hier trouwens anders maar vorige week begon er op dinsdag iets te veranderen. Eerst was onze host-moeder hier niet aardig tegen ons en zei ze af en toe niet eens goede morgen als we haar 's morgens groette.... Vreemd mens en wij dachten dat ze wel nooit zou veranderen hoe hard we ook probeerden. Dinsdag Na het eten was ik van plan een douche te nemen toen onze host-vader ineens vroeg of ik Tabea kon halen omdat hij wilde praten. Hij zei dat hij zich zorgen maakten omdat we altijd op onze kamer zitten, niet genoeg eten en zij het gevoel kregen wat ze iets niet goed deden. We hebben hem toen verteld dat wij ons niet welkom voelden in de woonkamer omdat zij ons nooit hadden verteld dat we daar uberhaubt mochten zitten! Oke, dat vond hij dan wel z'n eigen schuld en had hij ons moeten vertellen. Maar nu verwachte hij dus dat we ineens een grote familie waren en altijd gezellig samen tv wilden kijken..Ja, nou dan zit ik dus liever op de kamer inplaats van altijd maar dat gevoetbal op tv. Het 2e probleem wat hij niet snapte was dat we niet genoeg aten en of we het eten dan wel lekker vonden... We hebben vaak genoeg tegen de moeder gezegt dat het eten heel lekker was en dat het gewoon te veel was... De porties eten zijn hier 3 keer groter dan wat je in nederland eet en zelf met deze hitte is dat gewoon niet te doen. Maar ze snappen het volgens mij nog niet. De vader is trouwens wel om te lachen, toen we met hem zaten te praten zei hij dat hij overdag geen tijd had om met ons te praten omdat hij 1 of 2 dingen in het centrum moest doen... Toen zei hij:" ik heb het elke dag zooo druk."
Is helemaal niet waar. Elke keer als ik 's middags moet werken en rond 11 of 12 uur naar de stad ga ligt hij lekker te slapen op de bank, in nederland ben je ziek als je de hele ochtend op de bank ligt maar hier heb je het echt heel druk!
Ook hebben we de host-vader verteld dat de moeder niet altijd aardig is en het grappigste is dat ik vrijdag, na 3 weken bij hen in huis te hebben gewoond het eerste echte gesprek met haar heb gehad. Ze vroeg me of ik nog weg ging in het weekend, dus zei ik dat ik naar Kumasi zou gaan en toen zei ze dat ik op mezelf en mn spullen moest letten omdat het daar heel gevaarlijk was... Het gesprek duurde nog geen 5 minuten maar het was tenminste iets....
Een andere verandering is dat er in het weeshuis 2 nieuwe kindjes zijn gekomen, het is een tweeling, twee kleine jongetje s geboren op 29 april. De ene is een stuk kleiner maar ze eten wel en zijn nog gezond. De rest van de baby's doen het goed. Samsuny, die ik naar het ziekenhuis had genomen is dinsdag terug gekomen en heeft blijkbaar longontsteking, het gekke is dat ze hem helemaal geen medicijnen geven en hij heel moeilijk ademt.
Wat wel vreemd is hier is dat het wel heel gek is dat zodra en een jongetje overlijdt er meteen 2 nieuwe worden gebracht. Het is hier gewoon allemaal mogelijk, het zou elke dag wel kunnen zijn dat er nieuwe kindjes komen.
Dinsdag was het trouwens een speciale dag voor het weeshuis. Ineens stonden er hele groepen vrouwen van een bepaalde kerk voor de deur die 300 broden, rijst zeep en vanallemaal andere dingen aan het weeshuis kwamen schenken. Alle kinderen kregen die dag ook netjes schoenen aan, Normale luiers en allemaal een broekje. Ze hebben hier echt genoeg maar alles wordt voor een speciale gelegenheid in een kast achter gehouden. Er zou elke dag iemand moeten komen, dan kleden ze de kinderen tenminste normaal!

Dit Weekend hadden Lieke en ik samen belsoten de reis naar Kumasi af te leggen. We waren uitgenodigd om bij een meisje uit haar introductie te logeren en daar konden we gewoon gratis eten en hoefden we niets te betalen. Dat was heel aardig en haar hostbroer wilde ons wel in Kumasi rondleiden. Vrijdag om 6 uur zou de Bus vanuit Tamale vertrekken en 10 minuten later ging die ook echt weg, helemaal blij want voor ghaneze begrippen is dat gewoon optijd.Helaas, te vroeg gejuichd... 10 minuten buiten Tamale stonden we alweer een half uur stil met motorpech... Uiteindelijk hadden we in totaal maar een uur vertraging en kwamen we om 3 uur 's nachts aan waar we netjes werden opgehaald. Zaterdag wilden we graag naar het cultural Centre en de markt van Kumasi vooral om misschien mooie afrikaanse stoffn te kopen. De host-broer van Janina, waar we logeerden, zou ons erheen meenemen. Het Cultural Centre was heel leuk en veel groter dan hier in Tamale, een leuke ketting gekocht en verder helaas geen andere dingen want een bank is iets lastiger te vervoeren.
Daarna wilden we graag naar de markt omdat ons verteld was dat daar hele mooie stoffen zijn en die wilden we wel zien en eventueel kopen. Maar nee, Martin(host-broer) was er echt van overtuigd dat je die niet op de markt kon vinden en dat het het beste was de markt vanaf een afstandje te bekijken. Beetje irritant maar ook niet zo heel erg. En toen was het 5 uur en moesten we naar huis want dan konden we gaan slapen zodat we genoeg energie hadden om die avond uit te gaan. Daar hadden Lieke en ik echt geen zin in en we zeiden steeds dat we dat niet wilden. Steeds weer probeerden ze ons over te halen maar ons besluit stond vast. Uiteindelijk zijn we maar wat gaan drinken en dat was heel leuk. Wel heel gek dat Janina nog persee een uur moest internetten want dat deed ze elke dag dus moest dat ook terwijl wij er waren. Nouja, ze doet maar lekker dachten we. Zondag zouden we naar de kerk gaan en daarna naar het zwembad. Uiteindelijk is het een zondag met 2 films en bankhangen geworden omdat Janina die nacht ziek was geworden en we dus niet konden doen.Heel jammer maar opzich hebben lieke en ik ons samen wel vermaakt en zijn we gewoon zelf wat gaan drinken toen Martin en Janina naar het ziekenhuis waren.
Om 7 uur moesten we weer op het station zijn en hebben we afsheid genomen. Janina wilde heel graag dat we haar lieten weten wat we komend weekend gingen doen zodat we misschien konden afspreken. Maar komend weekend hebben we al met 3 anderen het plan om naar het Hand-in-Hand project te gaan en de Boabeng-Fiema monkey sanctuary... We zien wel wat we doen zeiden we en eerlijk gezegt hebben we niet echt zin om haar maar te nemen.
Uiteindelijk hebben we een heel leuk beeld van Kumasi maar weten we ook wel dat we heel blij zijn in Tamale, Kumasi is echt veeeel groter en drukker en daar is het veer moeilijker om andere vrijwilligers te ontmoeten. Vandaar dat Janina zo graag mee wil want ze heeft niet zoveel anderen. Maar ze moet wat meer initiatief tonen en een meisje van haar werkplek opbellen om te gaan lunchen. Dat heb ik ook de eerste week gedaan en dan komt het allemaal goed.

Ik was trouwens nog over de terugreis aan het vertellen..... Om 19 uur waren we op het station en om 20.20 vertrok de bus. Tot 23.00 uur ging alles goed en toen begon de ellende.... Daar stonden we weer een half uur met motorpech... Uiteindelijk zijn we om 7 uur vanmorgen aangekomen, zo'n 4 uur te laat en hebben we in totaal iets van 6 keer stil gestaan en zijn we op het eind nog van bus gewisseld. De laatste keer, rond een uur of 5 toen de bus kapot ging reden we net een berg af en gingen we dus in z'n vrij naar benenden en stonk het enorm naar vieze motorgeuren...
Nou we hebben het overleefd en zijn blij weer in Tamale te zijn.
Vandaag ben ik niet gaan werken omdat ik dus het hele weekend niet zo veel had geslapen en ik vanmorgen niet helemaal wakker was.

Het gekke is dat ik over 5 weken weer naar huis kom.... Lekker een normale douche, eten mijn eigen bed en alle luxe van nederland die ik nu echt enorm waardeer.
Ik stuur binnenkort nog wel een boodschappenlijstje van de dingen die ik hier mis....Daaaaaag

Liefs,
Liselore